Maandag 25 maart – de grens over!

We slapen 7 km van de grens, net als vele chauffeurs. Voor ons staat een file van vrachtwagens richting de grens. Waarom ze massaal en langdurig stil staan wordt ons niet duidelijk. Iedereen is er rustig onder, dus het zal wel gewoon zijn. Van de verwachte grensdrukte en –gekte is hier verder niets te merken. In tegendeel, het blijkt een slaperig stadje en de mensen zijn allesbehalve op uit om toeristen te bedonderen. In tegenstelling tot de waarschuwingen in de Lonely Planet. Bij ons hotel kunnen we onze Indische roepies inwisselen voor Nepalese roepies, voor een keurige omrekenkoers. Met de dollars die we onlangs in Lucknow hebben kunnen wisselen, zijn we klaar om de grens over te gaan.

Nog even van de laatste Indiase roepies een chai drinken en wat klein grut kopen. Bijna de immigratiedienst van India gemist. Deze zit niet aan de grens, maar midden in het dorp, zonder noemenswaardige aankondiging. De formaliteiten gaan vlot, dus op naar de grens van Nepal! Ook hier is de immigratiedienst weer makkelijk te missen, maar eenmaal binnen en wat formulieren later, gaat het hier tevens voorspoedig. Wat en waar precies de grens is, weten we niet. In elk geval is er geen slagboom of vlaggen te vinden. Teleurgesteld, zonder bevredigende foto, fietsen we Nepal in. Toch een beetje anti climax dat we hier geen mooie foto van hebben kunnen maken. Nepal, onze vooraf bedachte eindbestemming…

Nepal is hier nog steeds zo plat als een dubbeltje. De luchtvervuiling is enorm en veel mensen, waaronder Hilgien, hebben dan ook stofmaskers op. Erg veel verschillen zien we (nog) niet. Alhoewel… er heerst een bizarre rust. Er mist iets. En dan valt het kwartje: er wordt niet tot nauwelijks getoeterd hier! En… er wordt niet cooooontinu gehengeld naar selfies! Wat een rust geeft dat. Je fietst hier op je gemakje, kijkt ondertussen rustig om je heen, terwijl het verkeer zich stil om je heen voortbeweegt, af en toe vriendelijke mensen en enthousiaste kinderen begroetend.

In de stad Bhutwal regelen we een simkaart en direct na Bhutwal zien we de eerste heuvels/bergen. Als we wat omhoog fietsen richting Tansen begint de lucht langzaamaan helderder te worden. Dat is maar goed ook, want we kwamen naar Nepal voor een kraakheldere, frisse berglucht!

Dinsdag 26 maart

Mijn gezondheid wordt er niet beter op. Na 9 uur slaap word ik met dikke ogen van de allergie wakker, zit ik op de pot omdat ik leegloop en hoest ik erger dan gisteren. Ondanks de fantastisch lange nacht. Het mocht niet baten. Het ontbijt bestaat uit bruin brood (yes!), ventolin voor lucht, probiotica voor de darmen en een dubbele multivitamine. Als toetje mogen we mijn band plakken. 2e dag in Nepal, nog geen feestelijke start. Auke blijkt later op de dag tevens een lekke band te hebben. De 10 lekke banden in 2 maanden India worden overtroffen door 2 lekke banden in 2 dagen Nepal…

Iedereen roept ‘namasté!’ Het enthousiasme is weer uitbundig. Kinderen zwaaien hard en roepen ‘bye’! Volwassenen kijken, groeten en laten een prachtige lach zien. We voelen ons welkom! Nepalezen lijken niet op Indiërs, maar op mongolen of Eskimo’s zoals wij denken dat zij eruit zien. Mooie ronde gezichten, waarbij de ouderen een glimmende bruine huid mét rimpels hebben.

Als we een band plakken komen er wat mensen kijken. Ze vragen zich af of het een fiets met motor is. Die Rohloff naaf geeft vaker deze verwarring. Het levert gespreksstof op en je ziet iedereen altijd twijfelen. Als we naar een winkeltje gaan, wat drinken of pauze houden, komt er niemand op ons af. Ze laten ons onszelf zijn en dus ervaren we veel meer rust. Zonder het onnodige getoeter ervaren we überhaupt al meer rust. Je weet pas wat je niet mist, als het er niet meer is….!

We zien pittoreske valleien, iets heldere luchten en prachtige terrassen op de berghellingen aangelegd. Wat is het weer anders, wat is het prachtig!!!

De dag begon met druppels en een slechte weersvoorspelling. We moeten ver terug in ons geheugen om regen te vinden. Shiraz, Iran. Dat is 3 maanden geleden. Heerlijk, we houden niet van regen. Al hoewel de lucht er van zal opklaren. We horen beangstigend gedonder als we pauze houden en maken dat we in actie komen. Nog 19 km te gaan, dat wordt een uitdaging. We wisselen klimmen met afdalen af, echter het klimmen overheerst. Het gedonder gaat door, we zien zwarte wolken tegen de bergen aan en krijgen forse wind mee. En dan vallen er grotere druppels. We zoeken onder in de fietstassen naar de regenkleding. Een bus die vanuit een dorp de bergen in reed, keert om en vertrouwt het blijkbaar niet. Het regent al hard en we racen naar beneden. Ik schreeuw het uit, de regen is hagel en klettert hard op onze hoofden. Nog geen kilometer later is er een huis met een afdakje en we fietsen bijna het huis in. We plaatsen de fietsen droog en bibberen van de kou. Bijna direct worden we binnen uitgenodigd. Onze regenkleding is waardeloos. Deze paar minuten was genoeg om door de regenjassen heen doorweekt te zijn. Ik tril en mijn vingers zijn wit weggetrokken. Tijd voor een regenbroek en trui om op te warmen. Als het droog is vertrekken we weer en aan het begin van de volgende stortbui checken we in, op de beoogde bestemming. Op voorwaarde van een warme douche. Die hebben ze! ….Om 6.00 uur ’s ochtends…. ;( Het lukt me om een emmer warm water te krijgen en met onze eigen douchezak hebben we alsnog een warme douche. Dat we –zoals meestal- een eigen wc hebben is geen overbodige luxe. De darmen zijn behoorlijk van streek, zo erg is het zelden geweest!

Woensdag 27 maart, we did it!!!

De dag start met het plakken van een lekke band. Die band was eigenlijk gisteren al lek, maar met wat tussendoor pompen hebben we Waling kunnen halen. Terwijl ik de band plak, verzamelt Hilgien de tassen alvast beneden. Nét op tijd kan ze voorkomen dat de tassen een prooi worden van een Nepalese schoonmaak actie: gewoon de kraan open zetten en de vloer laten schoonspoelen naar de straat.
Vandaag is het weer goed opgeklaard en vervolgen wij onze weg door rijstvelden, over overwegend goede wegen, naar Pokhara. Maar vandaag is het niet zomaar een dag. Het is vandaag de dag dat we de 15.000 km gaan halen. 15.000 km zou het tot Nepal zijn. Dit hebben we eens op een blauwe maandag grofweg met natte vinger werk berekend. En nu na 321 dagen, waarvan 198 fietsdagen is het dan zover. Het klinkt zo ongelooflijk. Als we aan het aftellen zijn en een bocht om gaan, zien we bij kilometer 14.999 ineens de witte toppen van het Annapurna massief opdoemen. De timing is perfect. Hoe krijgen we dit voor mekaar? Na een uitgebreide fotosessie met een strakblauwe lucht, witte bergen en groene heuvels, gaan we verder richting Pokhara. Voor nu de eindbestemming. Fietsen aan de kant en wandelen voor de verandering. Of dit nou een goede beloning is…?

Trouwens heb jij al gedoneerd? www.hdkt.nl/acties/fiets-naar-nepal/

Donderdag 28 en vrijdag 29 maart: Pokhara

Een bekende stad voor de bergwandelaar. Naast Kathmandu is dit de uitvalsbasis voor diverse trekkings door de prachtige bergen van Nepal. De plek to be om je voor te bereiden. Voorbereiden op het onbekende met vooral onverwachtse en wispelturige weersomstandigheden. Wij zijn hier voor het Annapurna circuit, één van de meest bekende lange afstandswandelingen ter wereld. Een hele populaire trek. Hopelijk niet te druk. Het is een wandeling van 240 km en 12-18 dagen, met als hoogste punt de besneeuwde pas: Thorang La op 5.416m. Een wandeling die zonder gids en dragers is te lopen en met overal theehuizen om te overnachten. Geen tent en kookgerei nodig. Dat lijkt ons wel wat!
Conditioneel gezien zou je zeggen dat we zijn voorbereid. Wandelen is echter niet hetzelfde als fietsen. Wandelen en bergwandelen zijn ook nog eens twee. We gaan met bepakking op de rug de bergen in. Terwijl we überhaupt al minimaal een jaar niet meer dan 10 km achtereen (zonder rugtas) hebben gewandeld…. Dit realiseren we wel een beetje (te) laat…

Qua bepakking zijn we voorbereid op fietsen met doorgaans warm en zonnig weer. Dus geen wandelschoenen geschikt voor sneeuw en slechte weersomstandigheden. Geen geschikte backpack. Geen warme winterkleding, laat staan de benodigde jassen. En dan heb ik onlangs ook nog mijn dikste zomerjas ergens verloren… Dat wordt shoppen!!! Mijn winterschoenen zijn door mijn ouders mee naar Oman genomen en vanuit Trivandrum naar Agra gestuurd. Dus in bezit, met de minimale sjouwtijd. Auke heeft geen geschikte schoenen dus het lijkt hem goed deze te huren of te kopen en on-ingelopen mee op pad te gaan. Het wordt kopen en in plaats van een onbekend (nep)merk toch maar een echt goed merk om de kans op klachten te minimaliseren. Die kans is al groot genoeg 😉

Pokhara zit vol met outdoorzaken, o.a. een paar kwaliteits outdoorzaken zoals Colombia, Marmot en The North Face. Daarnaast zijn er een 100tal winkels die hetzelfde verkopen voor 10-25% van de prijs. Allemaal The North Fake en andere namaak en daar zijn ze eerlijk over. Voor rugtassen kiezen we voor namaak à €25,- voor een 45-50 liter tas. Voor de schoenen gaan we naar The North Face, voor een donsjas voor Auke naar Colombia en voor een donsjas voor mij gaan we voor nep. Ik ben hartstikke allergisch voor dons en durf die prachtige dure donsjas niet aan. Synthetisch ademt weer niet, dus lijkt niet beter. Voor €60,- (toch nog een bak geld) heb ik een 900FP (hoogste score voor dons naar warmte) jas, dat zou goed warm en ademend moeten zijn. Kou lijden wil ik zeker niet! Marmot is de allerduurste zaak, net 5 dagen open en met personeel die weet waar ze over praten. Daar kopen we –na er een extra nachtje over te slapen- een megadure regenjas met de belofte levenslang droog te blijven en daarop levenslange garantie. Dat hebben we nodig! We herinneren de bui van eergisteren te goed. Voor maar liefst €250,-pp hebben we ieder een lichtgewicht beschermingsproduct in de handen. We gaan het niet wéér riskeren en we zullen na deze tocht her en der vast wel een stukje moesson meemaken, als het niet 100% moesson zal zijn. Met deze jassen durven wij zowel de Annapurna als nog een jaartje fietsen aan! Een cadeau aan onszelf voor de 15.000km. Een smak geld waar we een hoop zorgen en ellende mee af hopen te kopen. We zullen ze snel gaan testen, het weerbericht voor de komende 2 weken is regen, regen en sneeuw…

NB: de verhalen van Iran, VAE, Oman en India volgen.