We zijn inmiddels in Georgië en Armenië als we op regenachtige dagen terugblikken op onze fietsreis door Europa. We hebben in net wat minder dan 4 maanden 5.000km en 16 landen door Europa gefietst.

Het stukje Benelux en Frankrijk hebben we in 2 weken door gesjeesd. We hadden haast, we vertrokken niet op 1 mei, maar 2 weken later, gelijk met de overdracht van het appartement.

Het was grotendeels redelijk vlak, al begonnen in Limburg al wel heuvels die we toen nog bergen noemden. Het waren 2 weken waarin we alles nog echt moest testen. De fietsen waren al wel 1.000km ingefietst, maar met bagage en de (nieuwe) fietstassen fietsen en het kamperen daarbij waren nieuw. We wisten nog niet of we alles wel bij ons hadden, maar het was zeker 60kg en met veel meer eten en drinken dan nodig. Alle restjes en cadeautjes eten en koffie gingen mee. De grensovergangen gingen snel en waren steeds weer een highlight. Het weer was – zeker voor mei- geweldig! En ondanks dichtbij huis (of misschien wel dankzij) werden we verrast door mooie omgevingen en prachtige steden. In Frankrijk ontdekten we de prachtige vakwerkhuizen en lukte het om te couchsurfen, daar worden we blij van. We behalen (op een vlak stuk) onze langste afstand op de fiets in Frankrijk: 131,5 km. Een afstand die we tot Armenië in ieder geval niet meer zullen overtreffen. De lente doet er voor het fietsplezier een schepje bovenop.

Vanaf eind mei fietsen we in ruim een week langs en door Duitsland, Zwitserland en Liechtenstein. Behalve dat elke grensovergang weer een highlight is en dat dit nog steeds heel snel gaat, is Liechtenstein voor ons een gloednieuw land. De heuvels zijn inmiddels echte bergen en als we nog verder willen naar het zuiden, moeten we een pas over. Iets wat we qua fietsen totaal niet gewend zijn en de kilo’s bagage tellen daarbij dubbel mee. Bergen fietsen is en blijft zwaar, ook later blijkt dit niet te wennen. Zeker met de warmte. Boven is het altijd een stuk frisser (soms aangenamer, soms echt koud) en van de uitzichten en afdalingen genieten we optimaal. We krijgen ook geregeld te maken met onweer aan het einde van de dag. Als we geluk hebben, zijn we dan op onze eindbestemming en is de was binnen. Zwitserland en Liechtenstein waren nog duurder dan we konden bedenken. De Lidl werd onze favoriete supermarkt en die vinden we gelukkig overal.

In Italië is alles weer betaalbaarder (al begint het merkbaar seizoen te worden) en het eten fantastisch. We genieten 2 weken van stranden, steden en het eten. Het is het eerste moment dat ik, Hilgien er even helemaal klaar mee ben. We zijn nog geen maand op pad, 6 landen en 1.500 km verder. Ik heb het gevoel alleen maar te racen en te fietsen. Terwijl fietsen niet perse mijn hobby is. We hebben thuis behoorlijk hard moeten aanpoten om alles voor vertrek op orde te krijgen, werk af te maken en het huis verhuurklaar en verhuurd te krijgen. Het huis verhuren betekende een enorme opruiming houden. Het voorbereiden op de reis zelf kwam er ook nog bij, niet bepaald onbelangrijk. 3,5 maanden voorbereidingstijd is (te) kort. Zeker voor een reis als deze, waarvan we de meeste spullen nog moesten aanschaffen en dus heel veel uitzoekwerk nodig was. Vervolgens toch een beetje doorfietsen om de tijd te compenseren terwijl je dat niet gewend bent, is pittig. Dus komt de vermoeidheid om de hoek kijken. We hebben tot Italië 20 van de 26 dagen (77%) dat we op pad zijn gefietst met gemiddeld bijna 70 km per dag. En dat terwijl ik normaal 10-12 km fiets naar werk, 8 uur ‘rust’ heb en dan 10-12km terugfiets. Voor het lichaam een hele andere belevenis! En geestelijk is er ook nog weinig rust geweest. Al zou je denken dat je hoofd leeg raakt met fietsen. Daarvoor fietsen we teveel, zien we teveel, moeten we nog van alles.

In Italië besluiten we daarom wat meer rust te houden en vanaf dat moment fietsen we gemiddeld 2 van de 3 dagen. Dit hadden we vooraf ook gepland en dit voelt prettiger. Italië is niet alleen lekker en heeft fijne stranden, maar heeft tevens erg mooie steden waar we graag wat tijd willen doorbrengen. Ons hoogtepunt is Venetië, door de bijzondere eilanden Burano en Murano én zeker ook door onze couchsurfhost Federica.

We gaan maar liefst 17 dagen naar het kleine, superschone landje Slovenië. Auke is er reeds geweest, voor mij is het nieuw. We maken ommetjes en proeven wat van dit outdoorland met zijn prachtige natuur. Auke wil ondanks zijn hoogtevrees ziplinen en dat blijkt enorm gaaf. We gaan kajakken op de Soça-rivier, de rivier die we met de fiets een heel eind volgen. We willen nog meer doen als paragliden, raften etc., maar het land is door het opkomende toerisme duur geworden. Fietsend is het ook genieten. We fietsen de Vrsic pas op en maken 1.430 hoogtemeters op één dag, het record in tijden. We fietsen hier verhoudingsgewijs nog minder; maar de helft van de dagen. Niet alleen de outdoor-activiteiten, maar ook Ljubljana en een nieuwe tent (nadat beide palen zijn gebroken) vragen onze aandacht…

Vanuit Slovenië fietsen we 10 juli voor 1,5 maand de Balkan in. We gaan in een kleine maand van Kroatië naar de Bosnische natuur, terug naar de Kroatische kust en weer terug naar Bosnië. Dan fietsen we in 2 weken via Montenegro naar Albanië, Kosovo, terug naar Albanië en naar Macedonië en voor de laatste keer naar Albanië. De Balkan is een ander stukje Europa. Overal valt het zwerfafval op, wat mogelijk voorlopig niet meer verandert. Maar de mensen zijn ook gastvrijer en behulpzamer. Ze hebben minder en geven meer. De werkloosheid is hoog, vooral in Albanië, waar het rond de 50% zou zijn. Dit geeft de mensen tijd, tijd voor roken en drinken, maar ook voor het sociale leven waar west-Europa minder in lijkt te investeren.

Kroatië is het meest toeristisch en daardoor relatief duur. De kust en de eilanden zijn prachtig. Onze highlights zijn Kuterevo met de beren die we nergens anders vonden en het Plitvice park. Bosnië is een wereld apart met het zichtbare oorlogsverleden, moslimgebieden en delen waar overal geadverteerd wordt met varkensvlees. Het raften op de Una was geweldig door de contacten die we opdeden en de prachtige natuur. In Mostar waren we enorm onder de indruk van het genocide-museum en dus de recente geschiedenis. In Albanië en Macedonië ervaarden we de gastvrijheid waar we ongemakkelijk van werden. De schapen, geiten en koeien op de weg zijn grappig. Het aanmoedigende getoeter geweldig. In de hele Balkan was de koffie rond de 1.- of goedkoper, altijd lekker en reden voor pauzes. Al was de enorme hitte ook een reden om in de schaduw te zitten of te liggen. De Balkan wordt steeds meer ontdekt als reisbestemming en dat is terecht. Al zou het daardoor wel veranderen zien we al in Albanië.

Eind augustus en begin september fietsen we diagonaal door Griekenland. Een periode waarvan we altijd zeiden, “dan wil je niet in Griekenland zijn”. Het was er net zo goed erg warm, zoals in de Balkan, Slovenië en Italië. Griekenland komen we via de snelweg binnen geracet en zien de pelikanen waar we naar gezocht hebben. Met Meteora hebben we de highlight van Europa te pakken, de duidelijke stip bovenaan de lijst van prachtige bezienswaardigheden die we op de fiets hebben mogen bereiken. Zelf had ik er nog nooit van gehoord en ik begrijp niet waarom. Ook doen we andere oudheden aan, zoals Delphi en in Athene diverse ruïnes. Daar raken wij echter verzadigd van, wat de natuur creëert of een aandeel in heeft, raken wij meer van onder de indruk.

4 maanden Europa, 16 landen, 5.000 km (4.973 km om precies te zijn), het klinkt veel in weinig tijd. Maar we hebben héél véél gezien en ervaren. Europa heeft veel te bieden. Je hoeft niet ver weg om mooie dingen te zien. Wandelend Nederland in de omtrek heeft dat al eens bewezen. Fietsend Europa door laat dat nog eens zien.
Boven verwachting hebben we 46% van de tijd gekampeerd (54x) en zelfs wat wild gekampeerd (11x). Soms is het legaal, soms gedoogd, soms wettelijk verboden maar praktisch een mooie uitkomst. Wij kunnen er nog niet aan wennen, wie weet komt dat nog in Turkije…..

Het couchsurfen en warmshoweren (couchsurfen voor fietsers) hebben we naar onze zin te weinig gedaan (14x). Hiervoor dien je meer vooruit te plannen en daarbij meer gewillige hosts te hebben. In Italië en Griekenland kregen we erg vaak een nee op het rekest. Jammer, dit is dé manier om letterlijk en figuurlijk achter de deur van de mensen te kijken en meer te horen, leren en ervaren hoe het leven (anders) is. De ervaringen die we wel hadden waren stuk voor stuk leuk en interessant.
Gemiddeld hebben we samen net geen €22,- per nacht betaald voor de overnachtingen, waarbij de duurste €84,- was. Dit was de eerste hotelovernachting en wel in België, waarbij we iets anders verstonden dan de werkelijke prijs 😉

Gemiddeld fietsten we 63,4 km per dag, 12 km minder dan we hadden verwacht. De langste afstand was 131,5 km in 7 uur. De gemiddelde snelheid is 16,2 km/u, wat we zelf wel netjes vinden gezien de zware fietsen. Gemiddeld zitten we een kleine 4 uur op de fiets, maar met de pauzes en het boodschappen doen, foto’s maken en toiletstops, zijn we een werkdag onderweg.

Qua hoogtemeters waren we natuurlijk niets gewend in Nederland en elke hoogtemeter konden we voelen. Het traject Kukes naar Rrenz had de meeste hoogtemeters met 1.750m op één dag. De Vrsic pas was ook een flinke (nr. 3 van de lijst) met 1.430 hoogtemeters en goed voor de laagste gemiddelde snelheid: 9,2 km/u. De dag dat we het snelst fietsten was de vertrekdag. Om 17.30 uur vertrekken was laat en een pontje halen zorgde ervoor dat we megasnel waren: 21,2 km/u.

Het voordeel van hoogtemeters maken is dat er een beloning volgt in de vorm van een afdaling en uitzichten. Bij zo’n afdaling halen we in Bosnië ons Europees snelheidsrecord van 71,6 km/u.
De planning was om 2 van de 3 dagen te fietsen (66%) en we hebben 74 van de 117 dagen gefietst (63%). De gemiddelde afstand was vooral lager waardoor we meer tijd in Europa hebben doorgebracht dan verwacht en ons plan om naar Cyprus te gaan voor een paar weken ‘vakantie’ hebben moeten laten varen.

Qua gezondheid. Spierpijn hebben we niet gehad van het fietsen. Wel van wandelen… We hebben 3 voedselinfecties opgelopen samen, waarvan allebei een keer in Montenegro. Sindsdien steriliseren we het kraanwater bijna overal en gaat het goed met het spijsverteringskanaal. Ik heb bij het klimmen verder wat knieklachten, welke met name zijn verergerd door jumping pictures. Eigenlijk gaat het erg goed met onze gezondheid. Of we zijn afgevallen? Weinig. Misschien een kilootje. Die 8 tubes mayonaise die er in deze periode doorheen zijn gegaan, zal niet geholpen hebben. (We zijn gek op brood met ei en mayo of tomaat met mayo). Wellicht zijn we wat lichaamsvet kwijt geraakt en hebben spiermassa opgebouwd. We merken dat we sterker worden. We zijn echter dol op eten en dat fietsen maakt dat we dat ruimschoots kunnen doen. We hebben veel vitamine D aangemaakt, maar ook extra rimpels. Zonnebrand werkt niet als je inspant bij 30’C…. Verbranden gebeurde gelukkig zelden.

Over gezondheid gesproken. Wij fietsen voor een belangrijk goed doel: onderzoek naar sarcoomkanker. Het heeft de nodige tijd gekost om de actie op te starten. Maar het loopt nu en we hebben 10% van de beoogde €15.000,- binnen.  15.000 is het aantal kilometers die we nodig denken te hebben om Nepal te bereiken. Dus nog 2/3 van de kilometers te gaan en 90% van de sponsoring.  Heb jij al gedoneerd? Je bent een held! Nog niet? Zie hier voor meer informatie.

Het fietsen zorgt voor veel buitenzijn. Midden in de natuur. Maar ook midden in de stad, tussen de mensen. We zijn erg toegankelijk voor iedereen. Vanaf Frankrijk, maar vooral Italië worden we massaal aangemoedigd, waarbij de Balkan de kroon spande. Als fietser werden we met lof aangesproken, wat zorgde voor leuke gesprekken en het leren kennen van mensen. De bergen op waren beter te doen door de opgestoken duimen en het getoeter.

Europa is mooi, goed fietsen, erg divers met mooie natuur, cultuur en geschiedenis. Stap eens op de fiets en ontdek Europa per fiets. Slow travelling, fast connecting. Je hebt geen maanden nodig, met een paar weken kan je al mooie tochten maken.

Voor meer foto’s en onze route met GPS vastgelegd, zie onze Polarsteps site.