Vier dagen in hoofdstad Hanoi (29 december t/m 1 januari’20)

En toen stonden we op de drempel. Letterlijk op de drempel van ons appartement en figuurlijk omdat we voor bijna 2 weken niet of nauwelijks de fietsen aan zullen raken. Nou ja, misschien om de banden, fietszadel en de Rohloff olie te vervangen. Maar het devies is: rusten, bijkletsen, lekker eten, uitslapen en in gezelschap oud & nieuw vieren. Dat gezelschap bestaat uit mijn zus Erika en zwager Tjeerd. Daar kijken we echt naar uit. Ruim de tijd voor rust en elkaar. We hebben in de laatste 8 dagen ruim 650 kilometer en 7.200 hoogtemeters gefietst, dus het is goed de fietsen en vooral onszelf rust te geven.

Erika & Tjeerd hebben er een lange vlucht op zitten en we hadden ze graag als verrassing opgehaald van het vliegveld. Dat lukt qua tijd net niet, in combinatie met de 90 kilometer fietsen die we nog te gaan hadden. Gelukkig zijn we wel eerder dan hen. Zo kunnen we een snelle douche nemen en boodschappen in huis halen, zodat we met zijn vieren een relaxte start van onze vakantie kunnen hebben.

Wat vreemd is het dan om ‘ineens’ familie te zien die we meer dan 20 maanden niet hebben gezien en welgeteld één keer gesproken hebben! Vreemd, maar tegelijkertijd zo vertrouwd dat het direct voelt alsof je verder gaat waar we 20 maanden geleden gebleven zijn.

Tjeerd kent Hanoi redelijk, wat helpt om onze weg te vinden. Al blijkt de stad zo ingewikkeld niet. Het centrum van de stad is vrij overzichtelijk en niet heel groot. Het is een relatief groene stad vanwege de vele bomen. Aan de andere kant is het een flink vervuilde stad, o.a. door de 6 miljoen brommers en scooters in deze stad met 8 miljoen inwoners. De lucht is deze dagen zo vervuild dat we de zon niet eens te zien krijgen. Overigens zijn er in Hanoi veel verkopers die hun koopwaar op de fiets uitstallen, helaas blijven deze prachtige uitgedoste fietsen veruit in de minderheid.

Naast allerlei pakketjes die wij bij E&T hebben laten bezorgen, regent het andere cadeautjes. Ze komen met eigen gebakken knieperties, stroopwafels, kruidnoten, een Nederlands krant, oliebollenmix en poedersuiker om oud&nieuw waardig te vieren en… kaas! Oh wat een feest, maar liefst twee stukken Hollandse kaas!! En laat Vietnam door de vroegere Franse kolonisatie een baguette-land zijn! 😉

We voeren bar weinig uit in Hanoi. Er moet wat gesleuteld worden door een fietsenmaker en onszelf aan zowel Knorretje als Iejoor en op 1 januari stallen we beiden met een berg bagage bij een Warmshower host. Verder slenteren we door de stad, langs het meer, bij de kathedraal en over marktjes, zo nu en dan een koffietentje in struikelend. We ondernemen een paar toeristische activiteiten. Als eerste doen we een streetfood tour met een gids, waarbij we 10 verschillende gerechten testen, waarbij er het één en ander over wordt verteld. Wat we vooral niet moeten vergeten, is dat de naam van het restaurant gelijk zijn specialiteit verklapt en dat we daar vooral niet van moeten afwijken. Als highlight drinken we cafe trung; ei-koffie. Dit klinkt smerig en is vreselijk. Vreselijk lékker, wel te verstaan. Toen er in het verleden een tijdje gebrek aan melk was, ontstond ei-koffie. Rauw eidooier werd opgeklopt met suiker (tegenwoordig ook wel met gecondenseerde melk) tot een romige substantie. Deze romige laag komt op de fantastische Vietnamese koffie met een vleugje cacao. Te bijzonder. Te lekker. Verslavend!

We maken nogmaals een tour door de oude binnenstad, dit maal om de stad te leren kennen. En we gaan naar een traditioneel poppentheater voor een kijkje in het verleden met een vleugje entertainment. Dat laatste werd van oudsher uitgevoerd in de rijstvelden. Hierbij hielden de poppenspelers zich schuil achter de hoge rijst en de poppen acteerden in de ondergelopen rijstvelden. In het theater zijn de poppenspelers verstopt achter gordijnen en staan ze net als vroeger ook in het water. Het hele poppenspel is dus een groot waterballet. Precies zoals dat in het verleden was. Het is een show van een uurtje en ondanks dat het een show is in het Vietnamees, is het zeer vermakelijk.

Oud & nieuw (en kerst) vierden we vorig jaar in Iran. In dit islamitische land wordt beide niet gevierd en zonder gezelschap was het nogal een flop. De kerst hebben we dit jaar nauwelijks gevierd, maar O&N gaat dus anders worden. Alhoewel… je moet er zelf wat van maken, want qua festiviteit is er in Vietnam ook niet zoveel te beleven, ondanks de grote hoeveelheden buitenlandse toeristen en expats. Met onze eigen gefrituurde oliebollen, de poedersuiker en heuse 2020 brillen zijn wij goed voorbereid. Na een heerlijk vegetarisch buffet, gaan we met onze feestbrillen op zoek naar de festiviteiten. Drukte is er op straat, ook al vieren de Vietnamezen hun nieuwjaar pas op 25 januari, maar verder? Het vuurwerk duurde een minuut of twee en toen was het klaar. Ach het is beregezellig met E&T, nog altijd feestelijker dan vorig jaar en met onze kekke 2020 brillen hebben we er in ieder geval wat van gemaakt! 😉

Drie dagen prachtig Pu Luong (2-5 januari 2020)

2 januari vertrekken met een taxi (jaja, we laten ons verwennen) naar Pu Luong. Dit is een gebied ten westen van Hanoi midden in de rijstvelden. En we zitten natuurlijk niet in een sloeber hotel van €6,- à €8,-, maar een luxe resort, compleet met all-you-can-eat ontbijt buffet. Hoezo, vakantie?! 😊 De omgeving is prachtig en daardoor vanzelfsprekend sterk in ontwikkeling als vakantiebestemming. Dat is het enige minpuntje. Want als je ’s ochtends niet gewekt wordt door de bosmaaiers waarmee de grasranden van de rijstvelden worden kort gemaaid, word je wel gewekt door bouwactiviteiten aan resorts.

In de 3 dagen dat we hier zitten, wandelen we elke dag minstens een paar uur. Uiteraard met een relaxed vakantiegangetje. Door rijstvelden, bossen en dorpjes met huizen op palen, waarbij het nooit ontbreekt aan enthousiaste begroetingen van de lokale bevolking. Op de wandelingen bezoeken we twee heel bijzondere dingen. Het eerste is een serie watermolens. Deze scheppen rivierwater op die via bamboeleidingen naar de rijstterrassen wordt getransporteerd. Voor watermanager Tjeerd super interessant, maar ook wij kijken onze ogen uit. Het is een ingenieus systeem, gebouwd van louter natuurlijke materialen (bamboe en hout). Onderhoudsarm en door waterkracht aangedreven, dus lekker ecologisch.

Het tweede dat zeer de moeite waard is, is een enorme grot in steile rotswanden. Het is niet een grot met een gangenstelsel, maar een enorme ruimte met druipsteenformaties en vleermuizen. Het is vooral het formaat dat ons versteld doet staan, al hoewel de grillige vormen en vooral de diversiteit aan formaties ons met gemak een uur of twee bezighoudt.

En verder? Lekker eten. Wat zeg ik: heerlijk eten! En ’s avonds spelletjes spelen; qwirkle (!!) is wat we doen. Het enige nadeel: geblogd en foto’s uitgezocht wordt er niet, foto’s gemaakt daarentegen des temeer. Wat zei ik ook alweer; “vakantie”, inderdaad dus!

Vier dagen indrukwekkend Ninh Binh (6-9 januari)

Onze 3^e en laatste bestemming van de vakantie is Ninh Binh, waar we via het Cuc Phuong National Parc (NP) naar toe gaan. Dit is het oudste NP van Vietnam waar nog oerbossen te vinden zijn. Bossen waar de mens zich niet bemoeid heeft met de natuur. Ooit het domein van beren, tijgers en olifanten, maar die zijn helaas verdwenen. We maken een wandeling langs enorme oude bomen vaak weelderig begroeit met lianen, varens en orchideeën. We bezoeken een opvang voor apen en één voor schildpadden. Apen en schildpadden die gered zijn van handelaren, met als doel de dieren uit te zetten in het wild. In de praktijk gebeurt dit maar mondjesmaat en bezoeken we feitelijk een soort van dierentuin… Ach de intentie is heel goed. Wat heel duidelijk wordt, is dat de verplichte gids een grote hekel heeft aan Chinezen. Want het waren toch echt alleen de Chinezen die apen en schildpadden eten. Deels ongetwijfeld waar, maar je maakt ons niet wijs dat Vietnamezen heel secure eters zijn…!

Ninh Binh, of eigenlijk de omgeving ten westen van Ninh Binh, is een gebied van karstbergen. Uit vlaktes met waterpartijen en rivieren, stijgen plotseling indrukwekkende, steile rotswanden uit de grond. Het is een landschap dat in dit deel van Azië meer te zien is. Voor ons is dit de eerste keer dat we zoiets zien. Het is een toeristische bestemming, al valt de drukte reuze mee. Drukte die we verwacht hadden bij een boottocht in Trang An. En natuurlijk zijn er behoorlijk wat toeristen. Echter zodra je met het bootje wat verder het gebied in gevaren bent, dunt het snel uit en heb je soms zelfs het rijk helemaal voor jezelf. De boottocht is prachtig: je vaart door grotten en langs steile rotswanden tussen de rietvelden. Optimaal genieten. Het Zwitser leven gevoel.  

We doen een soortgelijke boottocht opnieuw in het Van Long reservaat. Hier is het rustiger, zeker vroeg in de ochtend, waardoor we uitgebreid kunnen vogelen. De ooievaars en lepelaars die hier zouden zijn, zien we niet. Ook niet de zeer zeldzame witbroek langur apen die we graag spotten. Wel zien een ander aapje van dichtbij: het woudaapje. Normaal is deze schuwe vogel nauwelijks op te merken tussen het riet, maar vanaf onze boot kunnen we hem tot op ongeveer een meter naderen!

Tenslotte bezoeken we de Mua grot. Zo oninteressant als de grot is, zo prachtig zijn de uitzichten als je de rots opklautert boven de grot. Je hebt een briljant uitzicht op en overzicht van de karstformaties. Wauw! De klim meer dan waard, de geweldige uitzichten leiden gelukkig van de aandacht van de hordes toeristen af! Het is zo mooi dat zowel Auke als Tjeerd zich nauwelijks door hun hoogtevrees laten leiden, hoe geweldig is dat?!

We sluiten onze vakantie af met een feestmaal. De familie van ons guesthouse nodigt ons uit mee te eten, waar we allemaal gelijk mee instemmen. Wat precies de reden is van deze feestelijke aangelegenheid, wordt ons niet helemaal duidelijk. Het eten is heerlijk en de alcohol vloeit rijkelijk. Dus we klagen niet 😉. De maaltijd krijgt wel een beetje bijzondere wending als ik in mijn pap een onderkaak aantref. Toch benieuwd wat voor dier ik aan het op eten ben, doe ik navraag. Het is een soort kleine, wilde geit. Uhm… een geit met slachttandjes zeker? Maar nee, ze verzekeren dat het een herbivoor is. Als we later toch nog wat Googlen, krijgen we het ernstige vermoeden dat we een onfortuinlijke kat (of toch een hond?) hebben gegeten. Getverderrie!!! Dit willen we helemaal niet weten! Zeker niet als kattenliefhebber ☹. Tsja het ís en blijft Vietnam. Hier wordt, net als in China, alles gegeten; hond en kat is daarbij zeker niet uitgesloten. Bah!!

En zo is onze vakantie in no-time omgevlogen. Vele spelletjes Qwirkle later en aangedikt door het overvloedige eten, nemen we 9 januari in alle vroegte afscheid van E&T. De vakantie is veel te snel voorbij gegaan. We stellen de reünie met Knorretje en Iejoor nog een dag uit en boeken een dagje extra bij. Een dag die zich vult met foto’s uitzoeken en bloggen aan het zwembad. Want dat is er de afgelopen 11 dagen wel bij ingeschoten. Weer eens een kwestie van andere prioriteiten stellen😉 Bloggen en foto’s sorteren staan continu op de to do list, heeft de hoogste prioriteit. Echter sightseeing, socializen, eten, slapen en blijkbaar zelfs spelletjes spelen hebben de top prioriteit 😉. Wat was het gezellig. Wat is de tijd voorbij gevlogen. Wat hebben we een fijne vakantie gehad. Erika en Tjeerd, bedankt voor jullie komst, het uitzoeken en boeken van alles en ons meenemen op een ontdekkingsreis door een prachtig Noord-Vietnam vol natuur!