In China twijfelden we aan een makkelijk verkrijgbaar online te regelen 1-maandsvisum voor Vietnam of een 3-maandsvisum via de ambassade, wat meer tijd kost én oplevert. We kozen voor het laatste om flexibel te zijn. Eén maand was mogelijk te kort en bleek veel te kort. Maar liefst 7 weken hebben we Noord Vietnam bekeken. Een klein stukje van het grote land, waar Nederland 8x inpast. Met zijn 97 miljoen inwoners een druk bevolkt landje, waar we maar weinig van merkten. Het land is enorm langgerekt met zijn 3.000km en over het algemeen smal; grotendeels maar zo’n 50km breed. Wij kozen voor het breedste stuk Vietnam; het noorden. Daarmee lieten we bewust hele stukken van Vietnam liggen. Delen die anders zijn en ook het bezoeken waard zijn. We moeten dus een keer terug. Een hele vervelende gedachte….

Noord Vietnam heeft qua omgeving en natuur veel weg van Yunnan, China. Het is veel toeristischer en dat maakt dat mensen anders (kunnen) reageren op toeristen. Alhoewel het overgrote deel van de mensen eerlijk en oprecht is, moet je meer op je hoede zijn. Soms wordt er meer gerekend voor eten, drinken en overnachting.

Door Vietnamezen word je heel enthousiast begroet. Misschien als fietser meer dan andere reizigers, maar wij hebben ons een schouderblessure gezwaaid naar de mensen langs de route. M.n. door de kinderen die én zwaaien én vaak een high five willen geven. Ontzettend leuk en ongelooflijk op wat voor grote afstand we vaak al gespot en toegeschreeuwd worden.

Bij Vietnam dachten wij aan mooi en warm weer. We zouden de winter in China achterlaten en in Zuidoost Azië de warmte in gaan. Niet is minder waar! In het noorden is het vaak fris/koud, bewolkt, mistig en regenachtig en zelden zonnig. Januari zou de droogste maand van het jaar zijn, nou droog was het zeker niet! Dat maakt dat de onverharde wegen in modderpoelen veranderden. Het landschap bleef desondanks prachtig en gevarieerd en door de bewolking en nevel vaak mystiek en extra mooi.

Wat maakt Vietnam typisch Vietnam?

Vietnam is een land van brommers, scooters en motoren. De meeste mensen dragen een helm, zeker in de stad. Die helm gaat eenmaal op, niet zo snel af. Je ziet mensen met hun helm op winkels in lopen of hun koopwaar langs de kant van de weg verkopen, nog altijd met.. jawel: hun helm op.
Op een brommer passen makkelijk 3 of 4 personen en ze zijn multi inzetbaar. Zo blijkt dat je een winkeltje van je brommer kan maken, compleet met vitrines om je koopwaar uit te stallen. Of je vervoert er allerhande bouwmaterialen mee zoals hout of bamboe. Als het wat groot wordt, dan sleep je het gewoon achter je aan, zoals boomstammen of meters lange staaldraad.

Wat ook boeiend is om te zien, is hoe mensen fruit pellen met een mes. Ze snijden niet naar zich toe, maar van zich af. Dat klinkt natuurlijk veel veiliger en heel logisch, maar in NL zien we dat niet. We kijken de kunst af en als we het zelf proberen, is duidelijk dat we nog even moeten oefenen om het écht veiliger te maken…

We zien in Vietnam niet heel veel mensen sigaretten roken. Wat we wel zien, is dat er pijp gerookt wordt. Een soort van shisha, uiteraard van bamboe, voor algemeen gebruik. Die pijp staat bij veel cafés, restaurants en winkels. Jan en allemaal pakt de pijp, vaak staand in een enorm gore, nooit schoongemaakte (afval)bak, stopt er wat tabak in, neemt een paar trekjes en gaat hop weer op pad!

Het verkeer kan druk en chaotisch zijn. Zeker in de steden, waar het wemelt van de gemotoriseerde tweewielers. Over het algemeen voelen wij ons redelijk veilig op de fiets, in Vietnam iets minder. Het valt op dat hoe groter het vervoersmiddel is, hoe meer er afgedwongen wordt. Het gebeurt nogal eens dat een tegenligger aan het inhalen is en daarbij het tegemoetkomende verkeer van de weg af toetert. Als fietser sta je helemaal onderaan de verkeersladder en dus we moeten nogal eens naar de berm uitwijken.

We zien steeds meer flipflops in het straatbeeld. Zeker met het stijgen van de temperatuur. In China, Zuid-Korea en Japan hebben we die niet tot nauwelijks gezien.

Hotels:

Hotels zijn over het algemeen niet duur, echter net wat duurder dan een nha nghi. De nha nghi is de Vietnamese guesthouse die overal te vinden is, zelfs in kleinere dorpjes. Te herkennen aan een groot uithangbord: ‘nha nghi’. Kwalitatief is het allemaal niet. Daar betaal je ook niet voor. De overnachtingen buiten de toeristische plaatsen kosten tussen de €4-12,- meestal €7-10,50 voor een 2-persoons privékamer. Al betaal je in je eentje meestal hetzelfde. Een privékamer in een toeristengebied kost minimaal €10,-, maar €50,- blijkt ook normaal. Voor dat geld krijg je doorgaans wel een echte wasbak, meer service en een mooie locatie.

Meestal zijn de bedden knoeperhard en de lakens niet al te schoon oftewel niet gewassen na de vorige gast(en). Soms ontbreken lakens in zijn geheel. Het matras heeft wel/niet een laken, de dekens zeer zeer zelden een hoes/onderlaken. Geregeld ontbreekt het aan een wasbak en is er alleen een lage kraan. Het verschilt dan ook niet veel van een wasbak, want daarvan ontbreekt toch vaak de afvoer, als je dus niet oplet stroomt het afvoerwater over je voeten heen. Er is bijna altijd een warme douche, mits je eraan denkt de boiler aan te zetten en een kwartiertje wacht. Dit vergeet je na de tweede koude douche overigens nooit meer. Je doucht boven of naast de (squat)wc. En je hebt daardoor gegarandeerd een zeiknatte vloer waardoor je geen droge voeten houdt als je de kraan of het toilet wilt gebruiken. De kamers zijn niet erg schoon en zeker viezer en veel kleiner dan in China. Het is geen uitzondering dat er nog een asbak met peuken van de vorige bewoner in je kamer staat. Waterkokers die alom aanwezig waren in China, ontbreken vaak. Gelukkig zijn we voorzien van een gasstelletje voor onze koffie en thee.

De luxe bestaat uit 24 uurs receptie. Achter de balie ligt standaard het personeel te slapen. Check je ’s ochtends vroeg uit, mag je eerst wekservice spelen.

Heel fijn voor de fietser: Je kan gerust je fiets het hotel in rijden of zelfs je kamer. Het is heel gebruikelijk en wordt middels een betonnen opritje zelfs gefaciliteerd. Ze doen overigens hetzelfde met hun scooter of motor.

Eten & drinken:

Een restaurant in Vietnam kenmerkt zich door vieze tafels. Op die gore tafels staan 3 à 4 flessen saus, potten pepers, (pittige) groente op zuur, zout, mononatriumglutamaat én een pot waarin eetstokjes en lepels staan. Vaak ligt er een pakje papieren servetten of een rol wc-papier op tafel en schroom niet om deze te gebruiken om de stokjes of lepel schoon te vegen voor gebruik. De gemiddelde Vietnamees wantrouwt de afwaskunsten van het restaurantpersoneel ook. Schoonmaken en schoonhouden van meubilair of keuken is niet echt Vietnamees, dus als je in een niet-toeristisch restaurantje wilt eten, raden we oogkleppen aan en alleen met je smaakzintuigen te eten.

Eten wordt veelal op smaak gebracht door minimaal 1 eetlepel mononatriumglutamaat  (MSG) of ook wel bekend als vetsin. Een natuurlijke stof waar veel mensen (onterecht) bang voor zijn en die in Azië toch écht een belangrijke smaakmaker of beter gezegd smaakversterker is. Zit er nog niet genoeg in, dan kan je dus zelf aan tafel wat toevoegen. MSG is in de winkels nog makkelijker verkrijgbaar dan zout. Grappig te zien dat het hier de normaalste zaak van de wereld is en in de westerse wereld de wildste verhalen hierover rond gaan. 

 

Vietnam staat bekend om zijn heerlijke eten. Om maar met de deur in huis te vallen: wij vonden het wat tegenvallen. Zeker in de dorpjes ontkom je niet aan Pho, de Vietnamese noedelsoep. Op zich is hij lekker, veilig, bestaat het uit een bak vocht, koolhydraten, zout en eiwitten wat voor de fietser niet bepaald verkeerd is. Voor de smaak wordt de pho geserveerd met een grote bak verse kruiden. Prima maaltijd, echter het is (te) vaak het enige dat er te eten is. Als je, zoals wij 4 of 5 keer per dag een maaltijd eet, komt de Pho je de neus wel uit. Heel fijn is de aanwezigheid van stokbrood, die je kan laten beleggen (banh my) of die je zelf kan beleggen met de alom aanwezige mayonaise, tomaat of ei. Onze hele reis al de favoriete broodjes! Véél vaker gegeten dan pho, echter we kijken er steeds weer naar uit.

Anders is het in de steden, waar meer keuze is. In Hanoi hebben we een foodtour gedaan, wat een openbaring was. We aten papaya salade, banh cuon (rijstpannenkoekjes gevuld met vlees) en loempia’s. Zowel vers als gefrituurd waren deze heerlijk en niet te vergelijken met de ‘Vietnamese loempia’s’ die je in Nederland vindt. Die loempia’s… nou dat is alleen al een goede reden om naar Vietnam te gaan.

In Hanoi hebben we heerlijke, creatieve toetjes gevonden. Absoluut een aanrader om daarheen te gaan. Naam en adres: Chè Nhà Swy, 33 Quang Trung, Hoan Kiém, Hà Nôi. Wat wij daar gegeten hebben is Khúc bach een zoete soort gruwel en Chè bu’ói een soort grapefruitolie-yoghurt. Beide goddelijk, maar ook alle andere toetjes zagen er fantastisch uit. We hebben nóg iets om voor terug te gaan 😉.

Bier is overal aanwezig en spotgoedkoop. Bier is dan ook heel populair. Zo populair dat je in de grotere plaatsen Bia Hoi’s vindt, een soort Vietnamese versie van een biergarten, waar het tapbier van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat rijkelijk vloeit.

Koffie is op reis vaak lastig te vinden, zeker goede koffie. Niet in Vietnam. Hier wordt koffie vaak gedronken, net zo vaak koud als warm (dus als je hete koffie wilt, moet je daar heel duidelijk in zijn). De koffie is heel sterk en je drinkt deze met gecondenseerde, gezoete melk. Niet de gezonde zwarte koffie, maar een gezoete, romige koffie dus. Een nog betere variant hierop is cafe trung. Koffie met rauw ei. Zo goor als het klinkt, zo goddelijk is het. Over de sterke koffie is een opgeklopte mix van eidooier en suiker (en soms gecondenseerde melk) gegoten. Wat een revelatie! Direct nog een aanrader: groene-boon-ei drank die wij gedronken hebben in een schattig koffietentje (Locatie: Hai Ba Trung street, Hanoi, nabij hotel House 55, 2e blok vanaf het station.) Het klinkt niet lekker, maar het is een soort shake van heel luchtig opgeklopte groene bonen, melk en ei. We kunnen je verzekeren dat je niet teleurgesteld zult zijn. Oh en als je gaat, laat het even weten, we gaan graag mee;)

Prijzen eten

Voedingsmiddel	Eenheid	Prijs
Tomaten	Pond	10.000 D	€ 0,40
Wortels	Pond	10.000 D	€ 0,40
Bananen	14 st.	30.000 D	€ 1,20
Mango’s	Kilo	30.000 D	€ 1,20
(Aziatische) appels	Kilo	30.000 D	€ 1,20
Ananas	p.st.	15.000 D	€ 0,60
Eieren	10 st.	20.000 D	€ 0,80
Straatmaaltijd /Pho/ Com /Bun	p.st.	25.000-50.000 D	€ 1 – € 2
Banh My	p.st.	10.000-20.000 D	€ 0,40 – € 0,80
Stokbrood	p.st. groot	7.000-15.000 D	€ 0,25 – € 0,60
Broodjes	4 st.	20.000-30.000 D	€ 0,80 – € 1,20
Fris	1,5 liter	20.000 D	€ 0,80
Bier	2/3e liter	10.000-12.000 D	€ 0,40 – € 0,50
Melk	1 liter	30.000 D	€ 1,20
Yoghurt	4 st. klein	20.000 D	€ 0,80

Tips:

Simkaarten zijn ongelooflijk goedkoop en eenvoudig te krijgen. De dekking is heel goed, zelfs in afgelegen gebieden nog behoorlijk. Voor 89.000 Dong (€ 3,50), hebben wij een Vinaphone-sim gekocht met voor 30 dagen 2 GB per dag, plus beltegoed. 2 GB per dag! Dat is 60 GB per maand. Zelfs als je met z’n 4en via hotspot één simkaart zou delen heb je nog zat data!

Uber heet in Vietnam Grab. Met de app kan je heel makkelijk een taxi bestellen of eten laten bezorgen. Door het gebruik van Grab kan je geen discussie krijgen over de ritprijs (die staat vast), de locatie van oppikken (daar waar je staat) en bestemming (zelf op de kaart ingegeven). Met een ingebouwde vertaler kan je nog communiceren ook. Je kan zelfs volgen waar de taxi rijdt, fantastisch toch?! En Rome2Rio is -zoals overal ter wereld- handig om uit te zoeken hoe je van A naar B kan komen. Deze geeft de verschillende opties als trein, auto, taxi, bus, boot en vliegtuig, de prijzen en de benodigde tijd weer. Ook van het ene naar het andere land. Zo kwamen we op de limousine uit, om van Ninh Binh naar Hanoi te komen. De limousine is een soort taxi in de vorm van een bestelbusje die je deelt met andere reizigers. Goedkoper dan een gewone taxi en sneller dan een grote bus of soms de enige optie.

Voor pinnen kan je het beste terecht bij de AGRIbank. Deze rekent 22.000 Dong, oftewel iets minder dan een euro per transactie, met een maximum opname van 2.000.000 of 3.000.000 Dong per keer. Andere banken rekenen per transactie hogere pinkosten (SHB +55.000; HSBC +2%, VIB +50.000; ACB +55.000; Vietcom +50.000, Sacom +1,5%).

Ga met TET naar Vietnam! Misschien verstandig om van tevoren overnachtingen en vervoer te regelen, want het openbare leven ligt dan wel grotendeels plat. TET is enorm in Vietnam, misschien nog wel groter dan het kerstfeest bij ons. Het is een familiefeest, maar tegelijkertijd brengt het families geluk als ze hun geluk en welvaart kunnen delen met anderen. Een buitenstaander zal je je daardoor niet voelen.

De Ha Giang route en met name het stuk tussen Meo Vac en Dong Van (Ma Pi Leng pas) was voor ons het mooiste stuk Vietnam, wat natuur betreft. Als je daar bent met TET, dan is de ‘kinder love markt’ in Meo Vac een grote aanrader. Hier ontmoet de jeugd elkaar en paradeert daar, opgedoft in kleurrijke klederdracht, op zoek naar een geschikte partner. De (minnaar) love markt in april moet overigens ook een fantastische ervaring zijn om mee te maken.

De statistieken

Tijd in Vietnam	49 dagen
Totale afstand	2.000km
Gem. dagafstand	69,2km
Gem. snelheid	14,8 km/u (extreem laag)
Hoogtemeters	26.825m (het hoogst van alle landen en een goede verklaring voor de lage gemiddelde snelheid)
Topsnelheid	68km/u (had qua steile afdalingen meer kunnen zijn, als die haarspeldbochten geen roet in het eten hadden gegooid 😉
Gem. fietstijd	4 uur en 40 minuten (een gevulde werkdag)
Lekke banden	0
Aantal fietsdagen	28 (dus 3 weken vakantie tussendoor;)
Overnachtingen	hotel / guesthouse / homestay en éénmaal bij Warmshowers
Hotelkosten	Gemiddeld: €11,85, excl. enkele extreem dure overnachtingen: €7,75

We zijn van China naar Hanoi geknald via de prachtige route 32. We hebben 10 dagen heerlijk vakantie gevierd met Tjeerd en Erika, om daarna via Catba terug naar de Chinese Grens te modderen. Om vervolgens via het geweldige TET feest door te bikkelen op de beroemde Ha Giang loop. En na al dit moois nog meer moois; het laatste stuk naar Laos. Opnieuw genieten. Ondanks het vaak slechte weer hebben we enorm genoten. Noord Vietnam is prachtig, vol karstformaties en een fietsland! Mits je van kou, regen en klimmen houdt. Dat is een voorwaarde 😉 Al hoewel… wij houden helemaal niet van kou, regen en klimmen én toch, toch staat Vietnam hoog in de lijst favoriete landen. En nu nog een keer terug voor de rest van dit boeiende land!!!